İmplant sözcüğü Latince “ in “ içerisine, içerisinde ve “ planto “ ekme, dikme, yerleştirme anlamına gelen sözcüklerin birleştirilmesinden oluşmuştur. Anlam olarak ise bir fonksiyon elde etmek amacıyla, uygun bir yere yerleştirilen organik veya inorganik cisimlere verilen addır. Tıbbi açıdan implantasyon, bir materyalin vücut içerisine yerleştirilmesi anlamına gelir. Dental implantlar, kayıp dişlerin yerine konmasında, fasiyal iskeletin yeniden oluşturulmasında ortodontik tedavi sırasında ankraj sağlamak ve yeni kemik oluşumuna yardım etmek amaçlarıyla kullanılmaktadır. Günümüzde Çayyolu implant, rutin tedaviler arasına popülaritesi ve hastalar arasında kolay kabul edilebilirliği nedeniyle girmiştir. Dental implantlar, geleneksel köprü ve protezlere göre daha iyi konuşma ve çiğneme fonksiyonu sağlarken, estetik olarak da doğal bir görünümü beraberinde getirirler.
Yaşamkent implant uygulamalarının amacı, biyomekanik, estetik ve fonksiyon açısından uygun bir sonuç alabilmektir. Bunun başarılabilmesi operasyon öncesi implant planlamasıyla doğrudan ilişkilidir. Yerleştirildikleri yer ve destek dokularına göre implantları; Subperiostal implantlar, İntramukozal insertler, Endosseöz (endostal) implantlar, Endodontik stabilizatörler ve Transosseöz (Transmandibular) implantlar olarak sınıflandırılabilir. İmplantların klinik uygulamalarına bakıldığında ağırlık osseoentegre implantlardadır. Bugün dünya üzerinde kullanılan pek çok endostal implant sistemi vardır ve oldukça kuvvetli bir pazar gelişmiştir. Her gün yeni veya modifiye edilmiş sistemler firmalarca tanıtılmaktadır. Çeşitli merkezlerin uygulamaları ve başarı oranları dikkate alındığında tercih kök şeklinde implantlardan yanadır. Kök şeklinde implant dediğimizde vida ve silindir formunda implantları anlıyoruz.
İmplant vidaları belirli kalınlığı ve genişliği olan yapılardır. Bu nedenle implant konulması öngörülen bölgede, çene kemiğinin, bu implant vidasını kabul edecek yükseklik ve genişliğe sahip olması gerekmektedir. Var olan kemiğin kalitesi de ümitköy implant başarısını etkileyen faktörlerden birisidir.
Dolayısı ile çene kemiklerinin anatomik şartlarından olabildiğince yararlanmak, hem primer stabilite açısından, hem de fonksiyon sırasında oklüzal kuvvetlere karşı direnci arttırıcı bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. İmplant uygulamalarında uygulama alanını sınırlayan başlıca anatomik oluşumlar, alt çenede canalis mandibulare içersinde yer alan n.alveolaris inferior ve onun uç dalı olan ve foramen mentalelerin anterioruna uzantı yapan n.mentalis’tir. Üst çenede ise sinus maxillaris tabanı, burun tabanı, foramen incisivum ve içersindeki n.incisivus’dur.
